آقای بنفش

راستش ما از اون خانواده هاشیم که مثلا میریم خونه ی یکی مهمونی بعد یهو تصمیم میگیریم از همونجا بریم مسافرت و دیگه بر نمیگردیم خونه ! بعد همزمان با این موضوع از اون خونواده هاش هم هستیم که یه راهِ مثلاً چهار ساعته رو یکی دو روز طول میکشه بریم از بس همه جا میزنیم کنار و میشینیم و اینا ...
خلاصه که مرخصی ما تموم شد و نتونستیم یه دل سیر وبگردی کنیم . اما احتمالا دفعه ی بعد که برگردم دیگه آموزشیم تموم شده و تکلیف دو سال آینده م روشن . امیدوارم خداوند تقدیری به بزرگی معرفت خودش برامون رقم بزنه و به ظرف کوچیکِ لیاقت ما بسنده نکنه . منم با شادمانی برگردم و مهربونیهاتون رو جبران کنم .
شب و روزِ همتون بدون غم ، پر از سلامتی و نشاط ، پر از محبت ، پر از پول و خونه و ماشین و نوت 3 حتی :))
+ این هم برای حسن ختام ماجرا در ارتباط با تیتر : " روز جهانی بنفش "
بعله ، ما از اوناشیم که روز جهانی داریم واسه خودمون :))
همین دیگه ، خدانگهدار ...